یا خیر حبیب و محبوب
چه خوشبخت است شعبان که با تو نسبتی دارد حبیب خدا...
۱-یا من ارجوه لکل خیر..
اندوه پایان ماه امید را چه چیز تسلی خواهد داد جز امید سوار شدن بر کشتی حبیبت و پوشیده شدن با رحمت و رضوان[۱].
گفتمش: ای جانِ جهان! مفلس و بیمایه شدم
گفت: منم مایه تو نیک نگهدار مرا
۲-در نسبت عشق و تعهد
فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا /کهف -۶
انگار تو بر پى [اعراض] آنان اگر به اين سخن- قرآن- ايمان نياورند خود را از اندوه خواهى كشت!
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ /شعرا- ۳
شايد تو خويشتن را از [اندوه] اينكه ايمان نمىآورند خواهى كشت.
۳-هر که به من می رسد بوی قفس می دهد/ جز تو که پر می دهی تا بپرانی مرا
الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِيَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ /اعراف- ۱۵۷
آنان كه از اين فرستاده، پيامبر درس نخوانده- كه [نام] او را نزد خود، در تورات و انجيل نوشته مىيابند - پيروى مىكنند [همان پيامبرى كه] آنان را به نيكى فرمان مىدهد، و از بدی باز مىدارد، و براى آنان چيزهاى پاكيزه را حلال و چيزهاى ناپاك را بر ايشان حرام مىگرداند، و از [دوش] آنان بار گرانشان و بند و زنجيرشان- امور دست و پاگير- را برمىدارد. پس كسانى كه به او ايمان آوردند و بزرگش داشتند و ياريش كردند و نورى را كه با او نازل شده است پيروى كردند، آنان همان رستگارانند.
۴- و اسقنا من حوضِ جدّه بِکأسه وَ بیَده [۲]
و ما را بنوشان.. از آبِ آن حوض.. با جامِ او.. و به دستِ او.. دستِ او
مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد... کآشوبِ حسن رویِ تو در عالم اوفتد
گر در خیالِ خلق پریوار بگذری... آشوب در وجودِ بنیآدم اوفتد
[۱] شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ. ماه شعبان است که اطراف آن را به رحمت و خوشنودى خود پوشاندى.
[۲] دعای ندبه
نظرات (11)