مقام بسم الله؛ توجه به خداوند در رفع حوائج و نیازها راه دوری توحید و بندگی و دوری از شرک
مقام بسم الله؛ توجه به خداوند در رفع حوائج و نیازها راه دوری توحید و بندگی و دوری از شرک
حجت الاسلام و المسلمين ميرباقري محرم الحرام 1392
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین، و صل الله علی محمد و آله الطاهرین و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین. «بسم الله الرحمن الرحیم، الر کتابٌ أحکمت آیاتُهُ، ثُمَّ فصّلت من لدن حکیم خبیر(1) اَلّا تعبدوا الّا الله إننی لکم منه نذیر و بشیر(2) وَ أن استَغفروا ربکم ثم توبوا الیه، یمتّعکم متاعاً حسنا الی اجلٍ مسمّی وَ یُوتِ کُلَّ ذی فضلٍ فضلَه وَ اِن تولَّوا فَإِنّی أَخاف علیکم عذابَ یومٍ کبیر(3) إِلىَ اللَّهِ مَرْجِعُكمُ وَ هُوَ عَلىَ كلُ شىَ ءٍ قَدِيرٌ(4)» این آیات ابتدایی سوره مبارکه هود است که اجمال و خلاصه معارف قرآن در این آیات است.
«بسم الله الرحمن الرحیم» جزء سوره
«بسم الله الرحمن الرحیم» که در آغاز هر سوره ای تکرار می شود، از نظر فقهای شیعه جزء سوره است. ولی بسیاری از اهل سنت، جزء سوره نمی دانند، لذا خیلی اوقات سوره ها را بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» می خوانند. ولی طبق فتوای شیعه، جزء سوره است. لذا اگر کسی در نماز واجب، در سوره اش بسم الله الرحمن الرحیم را نخواند، لااقل خلاف احتیاط و بلکه اگر عمدا نخواند، نمازش باطل است.
در روایت فرموده اند «اعظم آیة فی القرآن»، اعظم آیات قرآن است. و همینطور فرمودند: «سَرَقوا اعظم آیة فی القرآن». عرض شد که اهل سنت، خیلی اوقات «بسم الله الرحمن الرحیم» را در آغاز سوره نمی گویند، یا مخفی می گویند. به عکس فتوای فقها، در نمازهای ظهر و عصر هم این آیه واجب یا مستحب است آشکارا گفته شود.